Share This Article
Implanty zębowe to bez wątpienia najnowocześniejszy i najbardziej trwały sposób na uzupełnienie luk w naturalnym uzębieniu. Niewiele osób zdaje sobie jednak sprawę, że implant zębowy to nie – potocznie mówiąc – „sztuczny ząb”, widoczny w jamie ustnej podczas uśmiechu, a odpowiednik korzenia naturalnego zęba. Dopiero po jego wkręceniu w kość i zrośnięciu z nią, lekarz umieszcza w jamie ustnej łącznik oraz odbudowę protetyczną.
Choć może wydawać się to nieprawdopodobne, to znane współcześnie implanty zębowe mają już sięgającą ponad 50 lat historię. W 1965 r. szwedzki lekarz Per-Ibgvar Branemark wykonał pierwszy zabieg z wykorzystaniem tytanowych implantów stomatologicznych, a w latach 80. XX wieku ta metoda leczenia zyskała aprobatę Amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków oraz szwedzkiego ministerstwa zdrowia. Pomimo faktu, że leczenie implantologiczne jest obecnie doskonale znane na całym świecie, to niewiele osób zdaje sobie jednak sprawę, że pod pojęciem „implant zębowy” kryją się tak naprawdę trzy elementy, z których każda ma do spełnienia inną funkcję.
Z czego zbudowany jest implant zębowy?
Odbudowa protetyczna z zastosowaniem implantu składa się z trzech części: zasadniczego implantu, łącznika (filara) protetycznego oraz korony zębowej.
- Implant stomatologiczny – mianem tym określa się wykonany najczęściej z tytanu sztuczny odpowiednik korzenia naturalnego zęba. Tytan jest bowiem bezpieczny dla organizmu, nie powoduje alergii, a dodatkowo – posiada zdolność do trwałego zrastania się kością. Implant zębowy wkręca się w kość żuchwy lub szczęki w miejscu utraconego zęba, a następnie czeka przez kilka miesięcy na zakończenie procesu osteointegracji. Implanty różnią się między sobą kształtem, długością, rodzajem powierzchni, a o tym, czy prawidłowo umiejscowią się w jamie ustnej przesądza przede wszystkim ilość i jakość kości żuchwy lub szczęki. Dopiero po zrośnięciu z kością stomatolog może przejść do kolejnego etapu leczenia.
- Łącznik protetyczny – jak sama nazwa wskazuje, łącznik (filar) protetyczny stanowi połączenie między zrośniętym z kością implantem a wykonywaną później odbudową korony zęba. Podobnie jak implant, łącznik protetyczny wykonuje się z tytanu, choć niektóre gabinety oferują również łączniki cyrkonowe lub z porcelany warstwowej. W zależności od stosowanych procedur, wyróżnia się łączniki gojące (umieszczane w jamie ustnej podczas procesu gojenia tkanek) oraz ostateczne (łączone z implantem na stałe).
- Korona zębowa – to element, który osadzany jest na łączniku protetycznym. Najczęściej korony wykonuje się z porcelany, która z jednej strony jest materiałem niezwykle wytrzymałym, a z drugiej – prezentuje się naturalnie oraz estetycznie.
To oczywiście nie wszystkie elementy systemu implantologicznego – w jego skład wchodzą również rozmaite konstrukcje, śruby, szkielety i filary, wykorzystywane podczas leczenia, wspomagające gojenie oraz stosowane jako uzupełnienia tymczasowe. Ich zastosowanie za każdym zależy jednak od indywidualnych potrzeb pacjenta oraz decyzji lekarza.
