Share This Article
Implanty zębowe określa się często mianem jednej z najważniejszych zdobyczy współczesnej stomatologii – są one trwałą i estetyczną metodą uzupełniania braków w naturalnym uzębieniu człowieka. Istnieje kilka zasadniczych wskazań do wstawiania implantów zębowych – jest to m.in. brak pojedynczego zęba, całkowite bezzębie oraz problemy pacjenta z zaadaptowaniem się do użytkowania protezy ruchomej.
Jeszcze kilka-kilkanaście lat temu leczenie z zastosowaniem implantów zębowych uważano za luksus niedostępny dla przeciętnego Kowalskiego. Rozwój nowoczesnych technologii, pojawianie się na rynku coraz to nowych systemów implantologicznych, powszechne wprowadzanie implantów do oferty gabinetów stomatologicznych, a także rosnąca świadomość pacjentów dotycząca konieczności leczenia braków zębowych sprawiły jednak, że leczenie implantologiczne jest już standardem.
Pacjenci zdają sobie sprawę, że dzięki implantom można skutecznie i trwale uzupełniać braki zębowe, a jednocześnie przywracać estetykę uśmiechu. Jakie są jednak konkretne wskazania do stosowania tej właśnie metody?
Brak pojedynczego zęba
Najczęstszym wskazaniem do leczenia z zastosowaniem implantów zębowych jest brak pojedynczego zęba, przy czym nie zawsze jest to pierwszy wybór. Otóż współczesna stomatologia dąży przede wszystkim do jak najdłuższego zachowania w jamie ustnej naturalnych tkanek zęba – dlatego jeśli chociażby część zęba da się uratować z zastosowaniem metod zachowawczych lub protetycznych, to dentysta z pewnością podejmie takie próby.
Zniszczoną przez próchnicę koronę można leczyć tradycyjnymi wypełnieniami albo wkładami typu inlay/onlay/overlay, do dyspozycji lekarzy pozostają wkłady koronowo-korzeniowe, często próbuje się ratować zęba leczeniem kanałowym, rozważaną opcją mogą być korony lub mosty protetyczne. Rozwiązań jest wiele, a dobór tego odpowiedniego zawsze jest uzależniony od konkretnej sytuacji klinicznej.
Jeśli jednak zęba nie da się w żaden sposób uratować i jedyną opcją jest ekstrakcja, należy od razu zastanowić się nad metodą uzupełnienia luki. Implanty zębowe, czyli wkręcane w kość „śrubki” zastępujące korzeń zęba, na których następnie osadza się koronę protetyczną, są w tym przypadku rozwiązaniem pozwalającym osiągnąć optymalne efekty estetyczne oraz funkcjonalne.
Częściowe/całkowite bezzębie
Kolejnym wskazaniem do wstawiania implantów zębowych jest częściowe lub całkowite bezzębie, czyli brak większej liczby lub wszystkich zębów. Może do niego dojść na skutek chorób tkanek twardych zęba, schorzeń przyzębia, poważnych urazów mechanicznych (np. wypadków komunikacyjnych) albo interwencji chirurgicznej.
Oczywiście również w przypadku częściowego i całkowitego bezzębia współczesna stomatologia ma alternatywy dla implantów, bo pacjentowi można zaproponować m.in. mosty protetyczne, różnego rodzaju protezy częściowe oraz całkowite. Każde z tych rozwiązań ma swoje wady i zalety, różne wskazania i przeciwwskazania.
U pacjentów z całkowitym bezzębiem w szczególności zaleca się natomiast przeprowadzenie kompleksowej odbudowy z zastosowaniem protezy osadzonej na implantach (ruchomej lub stałej). Najpierw stomatolog wszczepia kilka implantów w szczęce i żuchwie pacjenta – ich konkretna liczba zależy od indywidualnego przypadku oraz konkretnego rozwiązania (w przypadku protez stałych implantów musi być więcej). Po zakończeniu procesu osteointegracji na implantach montuje się łączniki, a na nich – osadza protezę. Jest to nowoczesny i trwały sposób na przywrócenie funkcji oraz estetyki narządu żucia u pacjentów bezzębnych.
Brak tolerancji protez ruchomych u pacjenta
Wśród osób z częściowym lub całkowitym bezzębiem w naszym kraju dość mocno rozpowszechnione są najprostsze, wykonane z akrylu protezy zębowe, które opierają się na błonach śluzowych jamy ustnej. Tylko takie rozwiązanie jest refundowane ze środków publicznych i choć w podstawowym zakresie przywraca funkcjonalność narządu żucia, to trudno tu mówić o wyjątkowym komforcie użytkowania czy wysokim poziomie estetyki. Wielu pacjentom trudno się przyzwyczaić do noszenia protez, a jeśli są niedopasowane mogą podrażniać tkanki, przesunąć się w trakcie jedzenia, mówienia czy uśmiechania się. Zdarzają się także grzybicze zakażenia jamy ustnej spowodowane użytkowaniem źle dopasowanej protezy.
Problemy tego typu niekiedy nie dotyczą tylko użytkowników najprostszych protez akrylowych, ale także bardziej nowoczesnych rozwiązań w zakresie protez ruchomych.
Czasami dyskomfort jest tak silny, że pacjent – mimo chęci i podejmowanych prób – nie jest w stanie przyzwyczaić się do takiego rozwiązania. Wówczas optymalnym rozwiązaniem są wspomniane wcześniej protezy stałe oparte na implantach.
Estetyka to nie wszystko – w jakim celu wszczepia się implanty?
Utrata zęba/zębów od razu ma swoje odzwierciedlenie w estetyce uśmiechu, zwłaszcza jeśli luka zębowa dotyczy siekacza albo kła. Pacjenci tracą wówczas pewność siebie, rzadziej się uśmiechają, wycofują się z życia społecznego oraz towarzyskiego.
Nie wolno jednak zapominać, że braki w naturalnym uzębieniu to jednak przede wszystkim problem zdrowotny. Powodują one utratę stabilizacji i rozchwianie zębów sąsiednich, niewłaściwy rozkład sił niezbędnych do spożywania posiłków, zwiększone ryzyko rozwoju chorób jamy ustnej, wad zgryzu i zaburzeń stawów skroniowo-żuchwowych. Z biegiem czasu dochodzi też do utraty kości i zaniku wyrostka zębodołowego. Są to poważne powikłania, którym należy zapobiegać – a implanty są jedną z możliwych do zastosowania metod.
